عضو هیئت علمی دانشگاه  شهید بهشتی

 

 

 

 

زادگاه: شهرستان مشگین‌شهر، استان اردبیل

زایچه: یکم مهر ۱۳۴۵

کارشناسی: رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز، ۱۳۷۰

کارشناسی ارشد: رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی از دانشگاه تهران، ۱۳۷۳

دکترا: رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی از دانشگاه تهران، ۱۳۸۱

استادیار پیشین گروه زبان‌های ایرانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی

دانشیار کنونی گروه زبان‌شناسی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی.

 

 الف – كارنامة آموزشي :

مدرس رشته‌های زبان و ادبیات فارسی، فرهنگ و زبان‌های باستانی، زبان‌شناسی همگانی در دوره‌های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در دانشگا‌ه‌های معتبر کشور، از سال ۱۳۷۱ تا  ۱۳۹۴ (تاکنون).

 

ب – كارنامة پژوهشي :

1 . بررسی ریشه‌شناختی فعلهای زبان پهلوی (فارسی میانة زردشتی)، انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران 1384 .

2 . بررسی ریشه‌شناختی افعال در زبان فارسی، زیر نظر دکتر بهمن سرکاراتی، (با همکاری)، انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران 1387 .

3 . ده گفتار دربارة زبان خوارزمی (ترجمه از انگلیسی)، انتشارات طهوری، تهران 1387.

۴. واژه‌نامة حقوقی زبان پهلوي (فارسی میانه)، از طرح‌های مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دی ماه ۱۳۹۱.

۵ . سه گفتار دربارة ادبیات ایران پیش از اسلام (ترجمه از انگلیسی)، تهران 13۹۴ (آمادۀ چاپ).

۶ . فرهنگ کامل زبان پهلوی (پهلوی، انگلیسی، فارسی)، برپایة همة متون پهلوی، در ۵ جلد، جلد نخست آمادۀ چاپ در انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۹۴ .

۷ . نگارش بیش از سی مقاله دربارة ادبیات و فرهنگ و زبان‌های ایرانی، مندرج در جشن‌نامه‌ها و یادنامه‌ها و مجلات علمی – پژوهشي معتبر و برخي دانشنامه‌ها (از ۱۳۷۶ – ۱۳۹۴ / تاکنون ).

 

 

 

ج - کارهای پژوهشي در دست انجام :

۱ . گردآوری و سامان‌دهی پیکرۀ واژگانی زبان پهلوی (گنج‌واژۀ فارسی میانه) برپایۀ همۀ متون پهلوی در رایانه (کمابیش ۶۰۰۰ صفحه).

۲ . تدوين فرهنگ ريشه‌شناختي افعال‌ زبان‌های ايراني (کمابیش ۸۰۰ صفحه).

۳ . فرهنگ ریشه‌شناختی نام‌ شهرهای ایران برپایه متون ایرانی پیش از اسلام با همکاری پریا خوارزمی (کمابیش ۲۰۰ ).

۴ . فرهنگ ریشه‌شناختی نام‌های شاهنامۀ فردوسی با همکاری انسیه باقرزاده (کمابیش ۳۰۰ صفحه).

۵ . متنِ انتقادیِ پهلویِ نامه‌های منوچهر به‌همراۀ آوانویسی و واژه‌نامه با همکاری پویا شریفانی.

۶ . ترجمۀ متن پهلوی دینکردِ چهارم به زبانِ فارسی، برپایۀ نسخه مدن و دیگر دست‌نویس‌ها.