COPYRIGHT © 2014 - AVAYEKHAVAR.ir
دکتر یدالله منصوری |
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
زادگاه: شهرستان مشگینشهر، استان اردبیل زایچه: یکم مهر ۱۳۴۵ کارشناسی: رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز، ۱۳۷۰ کارشناسی ارشد: رشتۀ فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ دکترا: رشتۀ فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران، ۱۳۸۱ استادیار پیشین گروه زبانهای ایرانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی دانشیار کنونی گروه زبانشناسی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی.
الف – كارنامة آموزشي : مدرس رشتههای زبان و ادبیات فارسی، فرهنگ و زبانهای باستانی، زبانشناسی همگانی در دورههای کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در دانشگاههای معتبر کشور، از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۹۴ (تاکنون).
ب – كارنامة پژوهشي : 1 . بررسی ریشهشناختی فعلهای زبان پهلوی (فارسی میانة زردشتی)، انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران 1384 . 2 . بررسی ریشهشناختی افعال در زبان فارسی، زیر نظر دکتر بهمن سرکاراتی، (با همکاری)، انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران 1387 . 3 . ده گفتار دربارة زبان خوارزمی (ترجمه از انگلیسی)، انتشارات طهوری، تهران 1387. ۴. واژهنامة حقوقی زبان پهلوي (فارسی میانه)، از طرحهای مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دی ماه ۱۳۹۱. ۵ . سه گفتار دربارة ادبیات ایران پیش از اسلام (ترجمه از انگلیسی)، تهران 13۹۴ (آمادۀ چاپ). ۶ . فرهنگ کامل زبان پهلوی (پهلوی، انگلیسی، فارسی)، برپایة همة متون پهلوی، در ۵ جلد، جلد نخست آمادۀ چاپ در انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۹۴ . ۷ . نگارش بیش از سی مقاله دربارة ادبیات و فرهنگ و زبانهای ایرانی، مندرج در جشننامهها و یادنامهها و مجلات علمی – پژوهشي معتبر و برخي دانشنامهها (از ۱۳۷۶ – ۱۳۹۴ / تاکنون ).
ج - کارهای پژوهشي در دست انجام : ۱ . گردآوری و ساماندهی پیکرۀ واژگانی زبان پهلوی (گنجواژۀ فارسی میانه) برپایۀ همۀ متون پهلوی در رایانه (کمابیش ۶۰۰۰ صفحه). ۲ . تدوين فرهنگ ريشهشناختي افعال زبانهای ايراني (کمابیش ۸۰۰ صفحه). ۳ . فرهنگ ریشهشناختی نام شهرهای ایران برپایه متون ایرانی پیش از اسلام با همکاری پریا خوارزمی (کمابیش ۲۰۰ ). ۴ . فرهنگ ریشهشناختی نامهای شاهنامۀ فردوسی با همکاری انسیه باقرزاده (کمابیش ۳۰۰ صفحه). ۵ . متنِ انتقادیِ پهلویِ نامههای منوچهر بههمراۀ آوانویسی و واژهنامه با همکاری پویا شریفانی. ۶ . ترجمۀ متن پهلوی دینکردِ چهارم به زبانِ فارسی، برپایۀ نسخه مدن و دیگر دستنویسها.
|